Medijska istorija Kikinde: Kad je rečnik bio oštar, kritika neumoljiva

Kroz specifične istorijske i društvene okolnosti ti hroničari svakodnevnog života najbolje su ilustrovali različite etape kroz koje su prolazili grad i ljudi koji ga čine. Iz današnje perspektive gotovo neverovatno zvuči podatak da je u Kikindi na samom početku 20. veka izlazilo čak osam nedeljnih listova i časopisa.

Vlasnik prve moderne štamparije u Kikindi Leopold Jokli pokrenuo je 1875. godine izdavanje lista – „Gross Kikindaer Zeintug“. Istorija štampe na srpskom jeziku za Kikinđane počinje 1884. godine sa listom „Sadašnjost“ koji je pokrenuo advokat Milan Petrović. Bila je to zanimljiva medijska konkurencija s početka 20. veka.

„Gotovo je neverovatan podatak, naročito za današnje vreme, da je u Kikindi, gradiću sa nešto preko 20.000 stanovnika, 1900. godine, na razmeđi 19. i 20. veka, izlazilo čak osam što nedeljnika, što mesečnika. Tadašnja štampa izlazila je na tri jezika – nemačkom, mađarskom i srpskom jeziku. Naravno, najviše štampe bilo je na srpskom jeziku“, kaže Vladislav Vujin iz Narodnog muzeja Kikinda.

Novinarski rečnik bio je oštar, kritika neumoljiva, a zanimljivo je da ni jedan list nije izlazio sa podatkom o tiražu. Borba za opstanak na tržištu odvijala se, kao i danas – kroz oglasni prostor.

U Istorijskom arhivu sačuvani su fragmenti štampe s kraja 19. i početka 20. veka, dok su kompletna izdanja novije štampe arhivirana i digitalizovana. Vredna građa za buduće istraživače.

U drugoj deceniji 21. veka, u eri interneta, društvenih mreža, tzv. građanskog novinarstva, medijska slika i na lokalu poprima potpuno drugačije obrise. Da li bolje, pod velikim je znakom pitanja.

Ali, to je neka druga priča.